به نقل از «ایسنا»

کاهش دسترسی سازمان جهانی بهداشت به غزه

تاریخ انتشار: ۲۰ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۸۶۷۵۸

سازمان جهانی بهداشت اعلام کرد ظرفیتش برای کمک به ساکنان غزه کاهش‌ یافته است، درحالی‌که یک «فاجعه انسانی» در این سرزمین ویران‌شده توسط رژیم صهیونیستی در جریان است.

به گزارش ایسنا، شان کیسی، هماهنگ‌کننده تیم‌های فوریت‌های پزشکی در سازمان جهانی بهداشت گفت: «ما شاهد این فاجعه انسانی در برابر چشمان ما هستیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ما شاهد فروپاشی نظام سلامت هستیم.»

ارتش صهیونیستی مرحله جدیدی از مداخله خود در غزه را با تعداد نیروهای کمتر و عملیات هدفمند اعلام کرده است.

اما به گفته کیسی، سازمان جهانی بهداشت «کاهشی در شدت» در میدان ندیده است. او گفت: «آنچه ما هنوز می‌بینیم تعداد زیادی تلفات ناشی از جنگ است، مانند جراحات ترکش، جراحات گلوله، جراحات ناشی از فروریختن ساختمان‌ها؛ این امر هر روز ادامه دارد.»

علی‌رغم قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل در ماه گذشته مبنی بر ارائه کمک‌های بیشتر به غزه، به گفته سازمان جهانی بهداشت، اوضاع فقط بدتر شده است.

کیسی با تأکید بر اینکه سازمان جهانی بهداشت و سایر سازمان‌های سازمان ملل «به طور مداوم در تلاش برای دستیابی به مناطقی هستند که بیشترین نیاز را دارند» ادامه داد: «ما شاهد کوچک‌شدن فضای بشردوستانه بوده‌ایم.»

سازمان جهانی بهداشت طی دو هفته گذشته قادر به بازدید از شمال غزه نبوده و مجبور شده است شش مأموریت برنامه‌ریزی‌شده در آنجا را لغو کند. به گفته این سازمان، تنها ۱۵ بیمارستان از ۳۶ بیمارستان غزه حداقل تا حدی فعال هستند که اکثر آنها در جنوب هستند.

سازمان جهانی بهداشت صحنه‌های ناامیدی را در معدود بیمارستان‌های باقی‌مانده در شمال، کمبود غذا، آب، دارو و سوخت توصیف می‌کند و اعلام کرد وضعیت در مرکز و جنوب غزه به طور فزاینده‌ای دشوار است.

ریچارد پیپرکرن، نماینده سازمان جهانی بهداشت برای فلسطین گفت: «جنگ و دستور تخلیه محله‌ها در منطقه مرکزی و خان‌یونس... دسترسی بیماران و آمبولانس‌ها به بیمارستان‌ها را با مشکل مواجه کرده و رسیدن به این بیمارستان‌ها را برای سازمان بهداشت جهانی برای تأمین آذوقه و سوخت بسیار دشوار کرده است.»

مقاومت فلسطین به رهبری جنبش حماس، هفتم اکتبر (۱۵ مهر) عملیات منحصربه‌فردی را با حمله به شهرک‌های صهیونیست‌نشین منطقه «غلاف غزه» آغاز کرد و ده‌ها صهیونیست را به اسارت گرفت. کارشناسان این عملیات را یک شکست راهبردی برای رژیم صهیونیستی و ارتش «افسانه‌ای» ادعایی آن ارزیابی می‌کنند. این عملیات باعث آغاز تجاوزات وحشیانه ارتش رژیم اشغالگر به مناطق مسکونی در نوار غزه شد و این تجاوزات از هفتم اکتبر تا ۲۴ نوامبر (سوم آذر) ادامه داشت و پس از یک وقفه یک‌هفته‌ای جمعه اول دسامبر (دهم آذر) بار دیگر از سرگرفته شد.

طبق اعلام وزارت بهداشت غزه، جنایات صهیونیست‌ها تا کنون ۲۳ هزار و ۲۱۰ شهید و بیش از ۵۹ هزار و ۱۶۷ مجروح برجای گذاشته است.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: غزه سازمان جهانی بهداشت رژيم صهيونيستی عملیات طوفان الاقصی عملیات طوفان الاقصی رژيم صهيونيستی جنگ غزه آمريكا سازمان جهانی بهداشت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۸۶۷۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حال خوب پدر و مادرها با اقدام خوب وزارت بهداشت

صدایم می‌زنند که به حسابداری برو. راستش دست و پایم می‌لرزد. مگر یک خبرنگار، کارمند، کارگر یا هر قشری چقدر درآمد دارد...

به گزارش مشرق، ایمان ملکوتی کارشناس امور خانواده در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت:

آدم تا پدر و مادر نشده نمی‌داند استرس و اضطراب چه طعمی دارد. روزگار هم بالا و پایین زیاد دارد، مثلاً در عصر یک روز بهاری همچنان که مشغول کاری و در فکر و خیال، خنده بچه‌ها در گوش‌هایت زمزمه می‌کند، ناگهان با صدای زنگ تلفن به خود می‌آیی که خودت را برسان، پسر کوچکی که هنوز یک سالش هم نشده، حالش خوب نیست و باید به بیمارستان برویم. نام بیمارستان که می‌آید ناخودآگاه در ذهن تمامی مردم کلید واژه‌های بستری، هزینه، دارو و ... نیز امتداد پیدا می‌کند.

حال شما فکر کن که دکتر شیفت دستور بستری هم بدهد، انگار آسمان به زمین آمده و همانجا می‌نشینی و مبهوت، رفت‌وآمدهای همراهان دیگر بیماران را تماشا می‌کنی. شما را نمی‌دانم ولی این لحظات برای همه پدرها سخت است، استرس و حرف‌های مادر بچه، صحبت‌های دکتر، نگرانی از نوع بیماری و دودوتا چهارتا کردن ذهنی از میزان پول مورد نیاز در کنار هم، تشکیل‌دهنده یک سناریوی غم‌انگیز پدر فرزندی است.

روی تابلوی اورژانس بیمارستان دولتی مفید برگه‌ای نظرم را جلب می‌کند: «به دستور مقام عالی وزارت، تمام هزینه‌های بیماران زیر ۷ سال رایگان است.» زیر لب می‌گویم چه باحال و بدون توجه خاصی از کنارش می‌گذرم، چون هم دل و دماغ فکر کردن به این را ندارم هم خیلی هضمش آسان نیست؛ مگر می‌شود؟! با خودم فکر می‌کنم چند نفر دیگر روزانه به این برگه نگاه می‌کنند و جرقه امید و اطمینان در ذهنشان می‌آید؟ آیا واقعاً این کار شدنی است؟ هزینه بیمارستان رایگان؟ گرفتاری و شلوغی روزهای بیمارستان خیلی مجال فکر کردن به این موضوع را نمی‌دهد و سلامتی خود فرزند اینقدر مهم است که تو حاضری هرچقدر هم لازم باشد هزینه بپردازی ولی او دوباره مثل روز اول بخندد.

روز اول، روز دوم، روز سوم و... همراه با نگرانی، آزمایش‌ها و انجام مراحل درمان کودک طی می‌شود و تو این روزها بدون اعتنا به آن برگه دستور وزیر بهداشت در ذهن خودت مشغول حساب و کتاب هزینه‌های بیمارستان هستی. روز پنجم، دکتر برگه ترخیص را امضا می‌کند. صدایم می‌زنند که به حسابداری برو. راستش دست و پایم می‌لرزد. مگر یک خبرنگار، کارمند، کارگر یا هر قشری چقدر درآمد دارد که بتواند این هزینه‌ها را دوباره جبران کند. با این فکر و خیال جلوی حسابداری می‌رسم.

- پدر بچه شمایید؟

- بله.

- این برگه را ببرید صندوق و بیاورید تا برگه ترخیص را بدهم.

به برگه نگاه می‌کنم. یک کد با یک شماره که انگار رقم پرداختی است. چندبار می‌خوانم: ۳ میلیون؟! با خودم می‌گویم برای ۵ روز خوب است. دوباره یاد برگه روی اورژانس که دستور وزیر رویش بود می‌افتم؛ پس آن چه بود؟ به راهم ادامه می‌دهم و به صندوق پرداخت می‌رسم.

- آقا کارت بکشید، ۳۰۰ هزار تومان.

چشمانم برق می‌زند. یحتمل این هم برای همان یک شب اتاق اختصاصی مادر و بچه است که باید بپردازم. برگه روی شیشه اورژانس راست می‌گفت: «به دستور مقام عالی وزارت، تمام هزینه‌های بیماران زیر ۷ سال رایگان است.»

نفس راحتی می‌کشم و می‌خندم. یاد جمله رهبری می‌افتم که چند سال قبل فرمودند، همراهان بیمار جز دغدغه مریضداری نباید دغدغه دیگری داشته باشند. «دم وزارت بهداشت گرم» می‌گویم و لبخند می‌زنم. آسمان چقدر آبی است. حال فرزندم رو به بهبود است. دوباره می‌خندد و من خوشحالم از آرامشی که بخشی از آن را مدیون تدبیر متولیان درمان کشورم هستم.

حالا چند روزی گذشته است و سرگرم کارم که خبری نظرم را جلب می‌کند: «از امروز تمامی بیمارستان‌های دولتی و واحدهای تابعه دانشگاه مکلف هستند پذیرش، بستری، اعمال جراحی، اقدامات تشخیصی – درمانی و ترخیص کودکان زیر هفت سال بیمه‌شده را به صورت رایگان انجام دهند.» یاد روزهای بستری فرزندم می‌افتم و لبخند می‌زنم؛ لبخندی از سر آرامش. راستی روزانه چه تعداد پدر ایرانی درگیر با این موضوع لبخند بر لبانشان می‌آید؟ کار خوب را باید گفت و تبلیغ کرد.